3 คำสอนจากคนโบราณ เอาไปใช้ได้กับ ทุกยุคทุกสมัย
เรื่องราวที่บอกเล่าต่อๆกันมาเป็นเรื่องราวของลูกจ้างคนหนึ่งที่ทำงานอยู่กับนายจ้างอยู่นานถึง 20 ปี วันหนึ่งเขาคิดถึงบ้านจึงบอกกับเจ้านายว่า จะขอลาออกเพื่อกลับบ้านกลับไปหาภรร ย า ก่อนลาออกจากงาน นายจ้างก็ถามกับเขาว่า เขาต้องการรับโบนัสเป็นเงินค่าจ้างทั้งหมดตลอด 20 ปี หรือ ขนมปัง 3 ก้อน
เขานิ่งคิด ว่าตลอดเวลาที่เขาทำงานกับนายจ้างมาเขาได้รับการดูแลจากนายจ้างมาตลอด กินอยู่กับนายจ้างไม่เคยต้องออกค่าใช้จ่ายใดๆเลยสักอย่ าง แ ถ มยังได้เงินเดือนทุกเดือนอีกด้วย เขาจึงบอกกับนายจ้างว่า ขอเพียงขนมปัง 3 ก้อน ไม่ขอรับโบนัส นายจ้างจึงมอบขนมปัง 3 ก้อนให้กับเขาพร้อมกับให้คำแนะนำ ซึ่งเป็นคำเตือนที่นายจ้างกำชับให้เขาทำตามอ ย่ า งเคร่งครัด
ข้อ 1 จงอ ย่ าคิดไปทางลัดเพื่อไปสู่เป้าหมาย ทุกที่หมายเป็นไปได้ย า กและทุกอ ย่ า งต้องอยู่บนพื้นฐานของความจริง
ข้อ 2 จงอ ย่ าเสียเวลากับสิ่งเ ย้ า ย ว น ใ จ ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็ง หากมั ว แต่หวั่นไหวจะทำให้สูญเ สี ยอนาคต
ข้อ 3 อ ย่ าวู่วาม อย่ าตัดสินใจทำอะไรในตอนที่มีอารมณ์ฉุนเฉียว อาจทำให้ต้องเสียใจไปตลอดชี วิ ต
เขารับคำจากนายจ้างแล้วออกเดินทางกลับบ้าน หลายวันผ่ านไป เขากินขนมปังก่อนแรกไปครึ่งก้อน และเมื่อเขาเดินทางมาถึงทางสา มแพร่ง เขาไม่รู้ว่า จะไปทางไหน จึงถามคนที่ผ่ านไปมา
คนแรกบอกเขาว่าให้เดินทางลัด แม้ทางจะแคบแต่ระยะใกล้กว่าจะทำให้ถึงเร็ว ขณะที่คนที่สองบอกว่า ให้ไปทางตรงเส้นทางกว้างกว่าแต่จะไปถึงช้ากว่าและป ล อ ด ภั ย กว่า ด้วยใจที่คิดถึงภ ร ร ย า ต้องการจะกลับบ้านเร็วๆ
เขาจึงเลือกเดินไปทางลัด แต่เมื่อเดินไปได้สักพัก คนที่เดินสวนกลับมาก็บอกกับเขาว่า ข้างหน้ามีโ จ ร ป่ า ดั กอยู่ ทำให้เขาคิดถึงคำเตือนของนายจ้างทันที
“อ ย่ า คิ ดไปทางลัด”
จากนั้นเขาจึงกลับไปใช้เส้นทางที่กว้างกว่า ป ล อ ด ภั ยกว่า แม้จะใช้เวลานานกว่า เขาเดินต่อไปอีกหลายวันขนมปังก่อนที่สองหมดไปครึ่งชิ้นแล้ว ตอนนั้นเป็นเวลาค่ำเขาจึงหาโรงแรมเล็กๆริมทางเพื่อค้างแรม
และในคืนนั้นเขาได้ยินเสียงเพลงไพเราะมากดังมาจากนอกโรงแรม ใจของเขาอ ย ากที่จะออกไปหาต้นตอของเสียงนั้น เพราะเป็นเสียงขอส ต รี เขาต้องการที่จะเห็นใบหน้าเจ้าของเสียงอันไพเราะนั้นอ ย่ างมาก แต่เขาคิดถึงคำเตือน ข้อ 2 ของนายจ้างที่ว่า
“อ ย่ าเสียเวลากับสิ่งเ ย้ า ย ว น”
เขาจึงนอนหลับต่อ ไม่สนใจเสียงเพลงอันไพเราะนั้น เช้ามามีคนเล่าให้ฟังว่า มีแขกในโรงแรมออกมาตามหาเจ้าของเสียงเพลงเมื่อคืนก่อน ซึ่งเป็นเสียงร้องเพลงของหญิงส ติ ฟั่ น เ ฟื อนและแขกที่ออกมาก็โดนส ต รี สติไม่ดีคนนั้นใช้ มี ด ไ ล่ ฟั น บ า ด เ จ็ บ ส า หั ส
เขาออกเดินทางต่ออีกหลายวัน เมื่อใกล้ถึงบ้านขนมปังก็เหลือเพียงก้อนเดียว เขาเร่งฝีเท้าจนเดินถึงทางเข้าห มู่บ้านฟ้าก็มืดสนิทพอดี เมื่อถึงหน้าบ้านก่อนที่เขาจะเคาะประตูบ้าน เขาก็ได้ยินเสียงภร รย าของเขากำลังคุยอยู่กับชายคนหนึ่ง ในใจของเขาโมโหมาก เพราะคิดว่าจะต้องเป็นเสียของช า ย ชู้ อ ย่ า งแน่นอน เขาจึงค ว้ า มี ดแล้วเตรียมจะพังประตูบ้านเข้าไป พลันเขาคิดถึงคำเตือนของนายจ้างข้อที่ 3 ขึ้นมาได้
“อ ย่ า ตัดสินใจวู่วาม ตอนอารมณ์ ฉุ น เ ฉี ย ว”
เขาได้สติอีกครั้งเลยนั่งลงอยู่ที่ตรงหน้าบ้าน พอมั่นใจว่า คุมอารมณ์ตัวเองได้ จึงเปิดประตูเข้าไปพบกับ ภร ร ย า ภ ร ร ย าของเขาดีใจมาก เขารีบถามภรร ย าว่ า ชายที่อยู่ในบ้านกับเธอคือใคร ภรรย ายิ้มแล้วตอบว่า ก็ลูกชายของเราไง
ภรร ย าบอกต่อว่า ฉันคลอดลูกหลังจากที่คุณไปจากบ้าน ไม่กี่เดือน แล้วช า ยหนุ่มคนนั้นก็เดินออกมาซึ่งหน้าตาเหมือนกับเขามาก ในที่สุดพ่อแม่ลูกก็ได้อยู่กันพร้อมหน้าทั้งหมดกอด กันแล้วร้องไห้ด้วยความดีใจ
เขาหยิบขนมปังก้อนสุดท้ายที่อยู่ในกระเป๋าออกมา หวังจะนำมาแบ่งให้กับคนในครอบครัวกิน เมื่อฉีกขนมปังออกก็พบว่า ในนั้นมีเงินก้อนโตฝังอยู่ในขนมปังก้อนนั้น ซึ่งเป็นเงินโบนัสของเขาตลอด 20 ปี ชายหนุ่มเล่าเรื่องของนายจ้างให้กับภรรย าและลูกชายฟัง
ท่าน คือ ผู้ใหญ่คือนายจ้างที่เขารักและนับถือมาตลอด ด้วยคำเตือนของนายจ้างอันมีคุณค่าได้ช่วยให้เขาเดินทางมาถึงบ้านอ ย่ า ง ป ล อ ด ภั ย บุญคุณครั้งนี้เขาและครอบครัวจะขอจดจำตลอดไปไม่มีวันลืม และคำเตือนทั้ง 3 ข้อนี้ได้กลายเป็นหลักในการดำเนินชีวิตของครอบครัวของเขาไปตลอดชีวิต
เรียบเรียงโดย krustory
