ความเป็นจริงที่ต้องพบเจอ เมื่ออายุ 40-90 ปี ต้องผ่ านกันทุกคน
ไม่ว่าจะเป็นใครต่างก็มีช่วงเวลาในชีวิตมากน้อยต่างกันแต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนต่างต้องเจอกันทุกคนในช่วงชีวิตในวัย 40-90
เมื่อชีวิตเข้าสู่วัย 40
ประสบการณ์และความสามารถส่งผลให้การร่ำเรียนที่ผ่ านมา คนที่เรียนสูงหรือต่ำอาจมีความสามารถในการหาเงินได้ไม่ต่างกัน
เมื่อชีวิตเข้าสู่วัย 50
สำหรับคนสวยคนหล่อหรือหน้าตาทั่วๆไป ก็ต่างเปลี่ยนแปลงไปตามวัย ริ้วรอยและจุดด่างดำจะเกิดขึ้นกับเราทุกคน
เมื่อชีวิตเข้าสู่วัย 60
อำนาจต่างๆที่เคยคิดว่าได้เป็นได้ครอบครองเริ่มหายไป หลังจากเกษียณอายุแล้วก็จะกลายเป็นแค่คนแก่ทั่วไปอีกหนึ่งคนเท่านั้น
เมื่อชีวิตเข้าสู่อายุ 70
ไม่ว่าบ้านจะหลังใหญ่โต จะร่ำรวยแค่ไหน เราก็จะต้องการแค่เพียงความสงบสุขที่เรียบง่ายมากขึ้น ขอแค่มีเรี่ยวแรงยืนเดินนั่งนอนได้เอง ก็ดีใจแล้ว
เมื่อชีวิตเข้าสู่อายุ 80
สิ่งของนอกกายต่างๆเสื้อผ้ าทรัพย์สินจะไม่มีความหมายต่อคุณอีกต่อไป
เมื่อชีวิตเข้าสู่อายุ 90
ไม่ว่าจะนอนหลับหรือตื่นนอนก็ไม่ต่างกันเพราะไม่มีสิ่งใดหรือกิจกรรมงานใดที่เราทำได้อีกแล้ว
เป็นข้อคิดเล็กๆน้อยๆสำหรับคนทุกช่วงวัย ในวันที่เราต่างมีเวลาในหนึ่งวันคือ 24 ชั่ วโมงเท่ากัน บางคนก็ใช้เวลาได้อย่างเหมาะสมและมีอีกหลายคนที่ใช้เวลาไปวันๆโดยไม่เคยคิดถึงเรื่องความแก่โรยรา ไร้เรี่ยวแรงในการทำงานเลย ดังนั้น ขอให้รู้ไว้ว่าการกดดันให้ตัวเองสะสมทรัพย์สมบัติเยอะๆ สะสมความเห็นแก่ตัวเยอะๆ ร่ำรวยแค่ไหนก็ไม่สามารถหาความสุขความสงบให้กับตัวเองได้
หลักการความเป็นคนดีที่ต้องมี 6 ข้อ
1 การเป็นคนที่มีความอ่อนน้อมต่อผู้สูงกว่า และอ่อนโยนต่อผู้ต่ำกว่า ให้เกียรติทุกคน สิ่งนี้ให้ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่ควรทำให้ได้
2 เรื่องการงาน ต้องมีความตั้งใจจริงในการงาน อย่าวางใจผิดที่ อย่าให้เรื่องหยุมหยิมเล็กๆน้อยๆมาทำให้การงานเสียหาย ข้อนี้หากทำได้เรียกว่าเป็นคน มีปัญญา
3 ผลประโยชน์ที่ได้รับทุกครั้งควรแบ่งรับได้ 6 ส่วน แต่เลือกรับเอาไว้เพียง 4 ส่วน ข้อนี้ถือเป็นคุณธรรม
4 ซื่อสัตย์เที่ยงตรง รั ก ษ าตัวและคุณธรรมในใจให้เหมือนด อ ก บั ว ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มีคนให้ความนับถือ ข้อนี้จัดว่าเป็น ความเที่ยงธรรม
5 รักคนอื่นให้เหมือนเวลาเรารักตัวเองให้ได้ ข้อนี้เรียกว่าสร้างความน่าเชื่อถือ
6 ปฏิบัติธรรม รู้วิธีการที่จะสงบจิตใจไม่ให้ความคิดฟุ้งซ่าน ส่งมอบความรักความเมตตาให้กับทุกคนไม่ว่ามิตรหรือศัตรู ข้อนี้ถือว่าเป็น เมตตาธรรม
คนเราในแต่ช่วงวัยมักจะมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทั้งร่างกายที่เริ่มโรยรา ไร้เรี่ยวแรง รวมทั้งความคิดอ่านก็จะเริ่มช้าลงเรื่อยๆไปตามวัยและสั ง ข า ร
ดังนั้นความคิดที่ว่าเอาไว้วันหลังจะไม่มี อย่าคิดว่าวันนี้เรายังมีเวลาในชีวิตเหลืออีกเยอะ เพราะไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
อาจเป็นตัวเราหรือคนที่เรารักต้องจากกันไปอย่างกะทันหันได้เสมอ การตั้งเป้าหมายของชีวิตอาจไม่ใช่ความสำเร็จในเรื่องเงินทองเสมอไป
แต่ความสงบสุขทางใจต่างหากที่ทุกคนควรมีควรเป็นในช่วงวัยผู้ใหญ่จนถึงวัยชรารวมทั้งก่อนวันสุดท้ายของชีวิต
เรียบเรียงโดย krustory
